Duurzame mobiliteit.

Ook in de Drechtsteden speelt de kwestie van de afweging van economische belangen en leefmilieu, zoals nu in Parijs is besproken. Bijv. windmolens en bedrijvigheid langs de Dordtse Kil, de autobereikbaarheid van de binnenstad en de verkeersoverlast in en rond die binnenstad.

Onlangs verscheen een onderzoek van het RIVM met gegevens uit 2013 op grond waarvan dit artikel is geschreven. Wil je het hele onderzoek zien. Klik dan hier.

Ebike

De E-bike heeft een belangrijk effect op het aandeel van de fiets binnen de modal-split {de verdeling van personenverplaatsingen over de vervoerwijzen (modaliteiten) } vooral over de wat grotere afstanden. De positieve rol van de fiets krijgt daardoor zelfs een stevige impuls.
De E-bike is niet alleen aantrekkelijk voor ouderen. Ook forenzen en scholieren ontdekken de verkorte reistijd. Daarbij is de te overbruggen afstand van toenemend belang : woon je binnen 20km van je doel, dan is een e-bike een goede, aantrekkelijke optie.
Een middelgrote-afstand-fietsnetwerk van hoge kwaliteit is daarvoor essentieel. Dus completering en perfectionering van het regionale netwerk en de verknoping aan Rijnmond/Rotterdam is urgent: pas dan zal het aandeel van de auto in de modal-split verminderen.
Voor de Dordtse situatie is berekend (met intercitystation!) dat onder invloed van de E-bike het aandeel van de fiets in de modal split en het aantal fietsritten zal toenemen.

Cirkel in km	Aandeel fiets in modal split excl. E-bike	Aandeel fiets in modal split incl. E-bike	Aantal fietsritten excl. E-bike	Aantal fietsritten incl. E-bike
2.5	35,4%	35,40%	47.000	47.000
5.0	37,5%	41,25%	23.224	25.547
7.5	27,3%	39,04%	11.987	20.625
10.0	21,4%	26,32%	2.181	2.682
15.0	15,8%	21,80%	8.226	11.351

In totaal neemt het aantal fietsritten o.i.v. de E-bike in de regio toe met ongeveer 8000 ritten/dag

Fijnstof

Fietsers en wandelaars leveren een positieve bijdrage aan de luchtkwaliteit – omdat ze niet vervuilen – maar zijn ook slachtoffer van vervuiling, vooral langs autowegen met grotere concentraties fijnstof.

Fijnstof is voor (55%) toe te schrijven aan natuurlijke bronnen; de rest wordt door de mens veroorzaakt, vooral door gemotoriseerd verkeer.
Hoe kleiner de stofdeeltjes, des te gevaarlijker, en moeilijker te meten. De substantiële verkorting van de levensduur door fijnstof dringt maar moeilijk tot de mensheid door.

De Rijkswegen A15, A16 en N3 geven de hoogste vervuiling. Echter, ook stadswegen, zoals de Laan der Verenigde Naties, zitten nog maar net onder de huidige , niet al te strenge, normen. Tunnelmonden vormen de meest vervuilde locaties in de hele regio.
Uit de Voortgangsrapportage Luchtkwaliteit Drechtsteden blijkt dat vorderingen worden gemaakt in het terugdringen van de luchtvervuiling, maar lijkt het halen van de normen belangrijker dan het echt verbeteren van de luchtkwaliteit.
In de Drechtsteden hebben we ook nog te maken met sterk vervuilende binnenvaart, waarbij achterblijvende regelgeving een negatieve rol speelt.

Interessant is hoe er gereageerd is op het voorstel van Milieudefensie voor het instellen van max. 80 km/uur op de Drechtse ring (A15, A16, N3). De Gemeenteraad van Dordrecht heeft het College B&W opdracht gegeven deze eis te stellen bij het vernieuwen van de N3; daar betekent 80 km/u over het gehele traject een toenemende verkeersveiligheid, een vergroting van de wegcapaciteit, verlaging geluidbelasting en energiegebruik èn fijnstof. Toename reistijd voor automobilist, zal voor het gehele N3-tracé 90 sec. bedragen. Welk en aanslag op de economie…

De inzet voor duurzaamheid – waaronder fijnstofbeperking – dreigt zich te beperken tot het halen van normen: volgens minister Schulz zijn fijnstof-metingen belangrijk: “Als blijkt dat we onder norm zitten, weten we hoeveel toename van het autoverkeer mogelijk is…”

De Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) bepleit niet voor niets strengere normen dan de Europese. De sjoemel-affaire bij Volkswagen illustreert het gevecht tussen economische- en duurzaamheidsbelangen, waarbij de gezondheid keihard op het spel wordt gezet.

Het bereiken van gezonde lucht wordt kansrijker als het totale kostenbeeld inzichtelijk wordt gemaakt. Studies geven aan dat de gezondheidsschade op Europees niveau in de tientallen miljarden loopt. Rekenmodellen kunnen behulpzaam zijn om de werkelijke kosten van verkeersplannen completer te maken. Dat zal leiden tot een bredere verantwoording en betere beslissingen binnen de ruimtelijke ordening. [dan moeten ze wel gemaakt en gebruikt worden – ook lokaal]